Isergebirge. Moltkefels – Tunnel. Rgb 342.
Tunel kolejowy w Szklarskiej Porębie (Tunel pod Zbójnickimi Skałami, niem. Moltke-Tunnel) – jednotorowy tunel kolejowy w Szklarskiej Porębie w województwie dolnośląskim. Przez tunel przebiega linia kolejowa nr 311 z Jeleniej Góry do Harrachova, łącząca Polskę z Czechami, tzw. Kolej Izerska. Przechodzi przez granitowy stok Wysokiego Grzbietu w Górach Izerskich, poniżej Zbójnickich Skał, między stacjami Górzyniec a Szklarska Poręba Dolna.
Tunel o długości 145 m, o kształcie owalnym, wykończony w obudowie kamiennej z klińców. W ociosach tunelu wykonano kilka wnęk. Udostępnienie tunelu dla ruchu kolejowego nastąpiło 25 czerwca 1902. Tunel zelektryfikowany wraz z całą linią kolejową w 1923. Do 1945 nazwa tunelu upamiętniała Helmuta Karla Bernharda von Moltke – pruskiego generała i feldmarszałka, reformatora armii pruskiej, a potem niemieckiej.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Tunel_kolejowy_w_Szklarskiej_Por%C4%99bie
Isergebirge. Aussichtsturm auf der Tafelfichte. Rgb 186.
Wieża widokowa na szczycie Smerka.
Smrek (1123 i 1124 m n.p.m.; cz. Smrk, niem. Tafelfichte) – szczyt na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich. Ma dwa wierzchołki oddzielone ledwo zauważalną przełączką. Jest najwyższym szczytem czeskiej części Gór Izerskich.
Wierzchołek 1123 m n.p.m. leży na granicy polsko-czeskiej, w jego pobliżu do 21 grudnia 2007 roku znajdowało się turystyczne przejście graniczne Smrk – Stóg Izerski.
Wierzchołek 1124 m n.p.m. (smrk po czesku to świerk) leży po stronie czeskiej. W pobliżu szczytu stoi 20-metrowa, zbudowana w latach 2001-2003 (w miejsce starej z 1892) wieża widokowa, z której – przy dobrej widoczności – roztacza się rozległa panorama na Góry Łużyckie i czeską część Gór Izerskich (na południu i zachodzie), Pogórze Izerskie (na północy), polską część Gór Izerskich i Karkonosze (na wschodzie).
Na Smreku znajduje się także pomnik Theodora Körnera z 1909 r., upamiętniający pobyt niemieckiego poety na szczycie w 1809 r.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Smrek_(Gory_Izerskie)
Isergebirge. Anstieg zur Tafelfichte. Am Goerlitzer Platz. Rgb 187.
Droga na Smerk z Polany Zgorzeleckiej.
Smrek (1123 i 1124 m n.p.m.; cz. Smrk, niem. Tafelfichte) – szczyt na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich. Ma dwa wierzchołki oddzielone ledwo zauważalną przełączką. Jest najwyższym szczytem czeskiej części Gór Izerskich.
Wierzchołek 1123 m n.p.m. leży na granicy polsko-czeskiej, w jego pobliżu do 21 grudnia 2007 roku znajdowało się turystyczne przejście graniczne Smrk – Stóg Izerski.
Wierzchołek 1124 m n.p.m. (smrk po czesku to świerk) leży po stronie czeskiej. W pobliżu szczytu stoi 20-metrowa, zbudowana w latach 2001-2003 (w miejsce starej z 1892) wieża widokowa, z której – przy dobrej widoczności – roztacza się rozległa panorama na Góry Łużyckie i czeską część Gór Izerskich (na południu i zachodzie), Pogórze Izerskie (na północy), polską część Gór Izerskich i Karkonosze (na wschodzie).
Na Smreku znajduje się także pomnik Theodora Körnera z 1909 r., upamiętniający pobyt niemieckiego poety na szczycie w 1809 r.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Smrek_(Gory_Izerskie)
Isergebirge. Hochstein. Rgb 250.
Wysoki Kamień (niem. Hochstein im Isergebirge, 1058 m n.p.m.) – szczyt w Sudetach Zachodnich, położony w Wysokim Grzbiecie (Góry Izerskie), tuż nad Szklarską Porębą. Ze szczytu rozciąga się panorama na Karkonosze, Góry Izerskie, Góry Kaczawskie oraz Rudawy Janowickie.
W 1837 Schaffgotschowie, będący właścicielami tych terenów, wybudowali na szczycie schronisko Hochsteinbaude, jako jedne z pierwszych w Sudetach (w tym czasie rodzina ta wzniosła też schronisko nad Śnieżnymi Kotłami. W 1875 powstała wieża widokowa, ale w 1882 budynek schroniska spłonął. Szybko go odbudowano, choć według niektórych źródeł nie oferowano już noclegów. Po II wojnie światowej został zdewastowany i okradziony. Otwarto go ponownie dla turystów w 1947, ale posiadał tylko kilka miejsc noclegowych. W 1962 nieremontowane schronisko zamknięto, a w 1963 rozebrano.
Ciekawostką jest, że obecnie właścicielem szczytu Wysoki Kamień jest osoba prywatna, Paweł Gołba. Jest to przypadek precedensowy, żeby właścicielem szczytu została osoba prywatna. W tej chwili pan Gołba kończy budowę nowego schroniska na Wysokim Kamieniu. Sezonowo otwarty jest bufet.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wysoki_Kamie%C5%84
Isergebirge. Partie in Bad Schwarzbach. Rgb 30.
Czerniawa-Zdrój (do 1945 niem. Bad Schwarzbach) – uzdrowisko, obecnie dzielnica Świeradowa-Zdroju położona w powiecie lubańskim w województwie dolnośląskim. Jedno z najstarszych uzdrowisk na Dolnym Śląsku.
Leży w głębokiej Dolinie Czarnego Potoku u podnóży Czerniawskiej Kopy (776 m n.p.m.) w Górach Izerskich w sąsiedztwie wielkich kompleksów leśnych.
Osada powstała w XVII w. przy hucie szkła w dobrach Schaffgotschów. Od 1651 zaczęli osiedlać się tutaj czescy protestanci uchodzący przed religijnymi prześladowaniami. W latach 80. XVIII wieku w położonej poniżej wsi kopalni „Jan Nepomucen” wydobywano rudy kobaltu. W 1782 odkryte zostały pierwsze źródła wód mineralnych (głównie nisko zmineralizowane szczawy wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowe z zawartością żelaza, fluoru oraz radonu powstałe w wyniku zachodzenia zjawisk krasowych) eksploatowane od pierwszych lat XIX w. – wybudowano wówczas łazienki a wieś zaczęła się rozrastać. Pierwszy dom zdrojowy wybudowany został w Czerniawie w 1860 r. a obecny powstał w r. 1910.
W 1945 roku miejscowość przyjęła nazwa Leśny Zdrój, zmieniony w 1946 roku – wprowadzono urzędowo nazwę Czerniawa Zdrój, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Bad Schwarzbach.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Czerniawa-Zdr%C3%B3j
Queistal. Blick vom Adlerstein. Rgb 631.
Kwisa (niem. Queis) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, lewy (najdłuższy) dopływ Bobru, długość 126,8 km, powierzchnia zlewni 1026 km (z czego na terenie kraju 994,9 km²), źródła na wysokości ok. 1020 m n.p.m., ujście – ok. 110 m n.p.m.
Płynie przez Pogórze Izerskie i kompleks leśny Borów Dolnośląskich. Zasila Bóbr w okolicach Żagania.
Motive im Queistal. Rgb 632.
Kwisa (niem. Queis) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, lewy (najdłuższy) dopływ Bobru, długość 126,8 km, powierzchnia zlewni 1026 km (z czego na terenie kraju 994,9 km²), źródła na wysokości ok. 1020 m n.p.m., ujście – ok. 110 m n.p.m.
Płynie przez Pogórze Izerskie i kompleks leśny Borów Dolnośląskich. Zasila Bóbr w okolicach Żagania.
Sommerfrische Schwerta am Isergebirge. Restaurant und Gartenerai G. Boig. KOPIA.
Świecie (niem. Schwerta) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Leśna.
