Isergebirge. Moltkefels – Tunnel. Rgb 342.
Tunel kolejowy w Szklarskiej Porębie (Tunel pod Zbójnickimi Skałami, niem. Moltke-Tunnel) – jednotorowy tunel kolejowy w Szklarskiej Porębie w województwie dolnośląskim. Przez tunel przebiega linia kolejowa nr 311 z Jeleniej Góry do Harrachova, łącząca Polskę z Czechami, tzw. Kolej Izerska. Przechodzi przez granitowy stok Wysokiego Grzbietu w Górach Izerskich, poniżej Zbójnickich Skał, między stacjami Górzyniec a Szklarska Poręba Dolna.
Tunel o długości 145 m, o kształcie owalnym, wykończony w obudowie kamiennej z klińców. W ociosach tunelu wykonano kilka wnęk. Udostępnienie tunelu dla ruchu kolejowego nastąpiło 25 czerwca 1902. Tunel zelektryfikowany wraz z całą linią kolejową w 1923. Do 1945 nazwa tunelu upamiętniała Helmuta Karla Bernharda von Moltke – pruskiego generała i feldmarszałka, reformatora armii pruskiej, a potem niemieckiej.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Tunel_kolejowy_w_Szklarskiej_Por%C4%99bie
Gesamtansicht.
Ober-Schreiberhau.
Dr. med. A Wilke’s Sanatorium Kurpark. Spezialanstalt fur Herz-, Nerven- u. Stoffwechselkranke.
Riesengebirge. Neue schlesische baude. Bromgold 46.
Schronisko Na Hali Szrenickiej
Riesengebirge. Moltkefels bei Schreiberhau. No 9 290.
Pomnik Moltkego i restauracja – Moltkefels-Baude u stóp Zbójnickich Skał w Szklarskiej Porębie Dolnej.
Schreiberhau in Riesengebirge. Josephinenhutte. Rgb 234.
Huta Józefina w Szklarskiej Porębie Górnej (przedwojennym Ober Schreiberhau).
Hutę zbudowano na polecenie Ludwika Schaffgotsch, nieopodal Rzeki Kamiennej. Nazwa zaczerpnięto od imienia małżonki w/w pana Josephine. Początkowo pracowało tu około 140 osób. Szacuje się, że z czasem wliczając również podwykonawców była to już 1/5 mieszkańców Szklarskiej Poręby.
Huta zasłynęła na całym świecie z wyrobów w stylu secesyjnym, modernistycznym oraz ponadczasowym art-deco. Wyroby szklarskie powstawały w zaawansowanych technikach tj. technice filigranu, czy milleflori. Dziś można je jeszcze kupić na aukcjach za niemałe pieniądze.
Josephinen-Hutte to już historia. Obiekt po wojnie zmienił nazwę z „Józefiny” na „Julię”, a z początkiem lat 90’ przestał funkcjonować.
Za: http://architekturaznikajaca.pl/blog/schreiberhau-josephinenhutte/
Schreiberhau. Deutsches Lehrerheim Bosse-Denkmal. Rgb 325.
Szklarska Poręba.
W głębi pomnik Roberta Bosse (pruski minister oświecenia) autorstwa G. Janesch . Zbudowany w 1890. Z lewej Dom Wypoczynkowy Świteź (dawny Lehrerheim)
Schreiberhau in Riesengebirge. Josephinenhutte. Rgb 234.
Huta Józefina w Szklarskiej Porębie Górnej (przedwojennym Ober Schreiberhau).
Hutę zbudowano na polecenie Ludwika Schaffgotsch, nieopodal Rzeki Kamiennej. Nazwa zaczerpnięto od imienia małżonki w/w pana Josephine. Początkowo pracowało tu około 140 osób. Szacuje się, że z czasem wliczając również podwykonawców była to już 1/5 mieszkańców Szklarskiej Poręby.
Huta zasłynęła na całym świecie z wyrobów w stylu secesyjnym, modernistycznym oraz ponadczasowym art-deco. Wyroby szklarskie powstawały w zaawansowanych technikach tj. technice filigranu, czy milleflori. Dziś można je jeszcze kupić na aukcjach za niemałe pieniądze.
Josephinen-Hutte to już historia. Obiekt po wojnie zmienił nazwę z „Józefiny” na „Julię”, a z początkiem lat 90’ przestał funkcjonować.
Za: http://architekturaznikajaca.pl/blog/schreiberhau-josephinenhutte/
Schreiberhau i. Rsgb. Hotel Josephinenhutte im winter. Rgb 1 117.
Huta szkła „Józefina” w Szklarskiej Porębie została otwarta w 1842 r. i od razu zyskała tu miano najnowocześniejszej i największej. Dziś nosi nazwę „Julia”. Można przypuszczać, że w tym samym okresie powstał Hotel Josephinenhutte (znany dzisiaj jako Willa Józefina). Dyrekcję nad hutą Józefina objął Franz Pohl, szanowany technolog hutniczy. Produkcja w hucie obejmowała: szkła szlifowane i rytowane, szkło ołowiowe, lustra, szkło barwione w masie. Lata świetności zaowocowały uznaniem huty jako jednej z najlepszych na świecie, w szczególności od momentu światowej wystawy przemysłowej w Londynie w 1851 r.
Za: http://www.willajozefina.com.pl/pl/
Riesengebirge. Kochelfallbaude. No 9 234. KOPIA.
Górskie schronisko „Kochanówka” położone jest na wysokości 510 m n.p.m. na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, powyżej ujścia potoku Szklarki do rzeki Kamiennej. Schronisko „Kochanówka” mieści się w zabytkowym budynku wybudowanym w 1868 roku przy wodospadzie Szklarki, w środkowej części Wąwozu Szklarki, na lewym brzegu skalnego progu.
Pierwsze wzmianki pochodzą z drugiej połowy XVII wieku, wówczas właściciel Witriolejni Preller wybudował drogę do wodospadu. W 1868 roku wybudowano gospodę Kochellfalbaude, która po wielu przebudowach istnieje do dzisiejszych czasów.
W XIX wieku właściciel schroniska „uatrakcyjniał” turystom wrażenia. Spiętrzał za pomocą kamienia wodę na progu wodospadu i odsuwał go za stosowną opłatą, kiedy pojawiła się grupa widzów.
Za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Schronisko_PTTK_%E2%80%9EKochan%C3%B3wka%E2%80%9D
Riesengebirge. Kochelfallbaude. No 9 234.
Górskie schronisko „Kochanówka” położone jest na wysokości 510 m n.p.m. na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, powyżej ujścia potoku Szklarki do rzeki Kamiennej. Schronisko „Kochanówka” mieści się w zabytkowym budynku wybudowanym w 1868 roku przy wodospadzie Szklarki, w środkowej części Wąwozu Szklarki, na lewym brzegu skalnego progu.
Pierwsze wzmianki pochodzą z drugiej połowy XVII wieku, wówczas właściciel Witriolejni Preller wybudował drogę do wodospadu. W 1868 roku wybudowano gospodę Kochellfalbaude, która po wielu przebudowach istnieje do dzisiejszych czasów.
W XIX wieku właściciel schroniska „uatrakcyjniał” turystom wrażenia. Spiętrzał za pomocą kamienia wodę na progu wodospadu i odsuwał go za stosowną opłatą, kiedy pojawiła się grupa widzów.
Za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Schronisko_PTTK_%E2%80%9EKochan%C3%B3wka%E2%80%9D
