Bad Althelde. Kurplatz. Bromgold 6.
Polanica-Zdrój (niem. nazwa urzędowa Altheide-Bad, zwyczajowa Bad Altheide, czes. Starý Bor) – miasto i gmina uzdrowiskowa w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Położona jest w dolinie Bystrzycy Dusznickiej u podnóża masywu Piekielnej Góry (południowo-wschodni kraniec Gór Stołowych), a południowa część miasta (dzielnica Sokołówka) na zboczach Gór Bystrzyckich w pobliżu Kamiennej Góry.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Polanica-Zdr%C3%B3j
Bad Reinerz. Waldmuhle. Bromgold 33.
Młyn Leśny, prawdopodobnie papierniczy, w Dusznikiach-Zdrój (niem. Bad Reinerz, czes. Dušníky) – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Historycznie miejscowość znajdowała się w hrabstwie kłodzkim. Położone w dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej, oddzielającej Góry Orlickie od Gór Bystrzyckich.
Riesengebirge. Neue schlesische baude. Bromgold 46.
Schronisko Na Hali Szrenickiej
Riesengebirge. Ober-Bruckenberg. Bromgold 95.
Bierutowice (potocznie Karpacz Górny, niem. Brückenberg) − część miasta Karpacz (województwo dolnośląskie), granicząca z Karkonoskim Parkiem Narodowym. Dawniej samodzielna wieś, sąsiadująca z Karpaczem. Główną oś jednostki osadniczej stanowi ulica Karkonoska (przed 1945 zwana Brückenberger Chaussee).
Powstanie osady datowane jest na 1635, kiedy to w górskich dobrach Schaffgotschów osiedliło się 20 rodzin uciekinierów religijnych z Czech. W podobny sposób powstała Przesieka (1618), Karpacz (1623), Borowice (1644), Zachełmie (1650), Jagniątków (1678) oraz Budniki. Religijna geneza powstania wsi przyczyniła się do tego, że do 1945 roku była ona ostoją protestantyzmu.
Osada powstała przy istniejącym już w średniowieczu szlaku zwanym Śląską Drogą (początek najprawdopodobniej w XII w.), łączącym Śląsk z Czechami. Stąd też wyruszano w kierunku Śnieżki oraz znajdującej się na niej kaplicy św. Wawrzyńca. W XVIII w. osada wraz z Borowicami, Wilczą Porębą, Budnikami oraz z pojedynczymi budami rozrzuconymi na głównym grzbiecie Karkonoszy w okolicach Śnieżki wchodziła w skład tzw. Gebirgsbauden, czyli zbiorowej gminy górskiej, powstałej 15 (lub 17) listopada 1735, a będącej własnością Schaffgotschów z Cieplic. Siedzibą władz gminy stała się karczma sądowa w dzisiejszym domu wczasowym „Morskie Oko”, stanowiąca do momentu wybudowania Świątyni Wang centrum życia wsi. Drugim ośrodkiem zabudowy o nazwie Nowe Domy (Neuhäuser) były okolice obecnej pętli autobusowej Karpacz Górny, gdzie poza licznymi budami pasterskimi znajdowała się leśniczówka oraz powstała w 1668 gospoda „Brotbaude” (obecnie ośrodek wypoczynkowy „Stokrotka”; nazwa niemiecka pochodziła od chleba bądź nazwiska pierwszego gospodarza, pierwszą wzmiankowaną nazwą gospody była Krebsbaude). W 1747 roku w miejscowości naliczono 66 zagrodników i chałupników, których dzieci od roku 1782 mogły uczęszczać do szkoły. Do Karpacza Górnego należały w tym czasie rozległe połacie Karkonoszy i Pogórza Karkonoskiego, wraz z Małym oraz Wielkim Stawem, Polaną oraz Grabowcem. Tutejszy młyn, wzmiankowany w 1736 roku, został w 1844 zniszczony przez powódź wywołaną lawiną, która zeszła do Wielkiego Stawu i w późniejszym okresie nie został odbudowany.
Przełomowym momentem w dziejach wsi było wzniesienie z inicjatywy króla Prus Fryderyka Wilhelma IV oraz hrabiny von Reden sprowadzonego z Norwegii drewnianego kościółka, który poświęcono dnia 28 lipca 1844. Powstanie świątyni Wang spowodowało wzmożenie ruchu turystycznego oraz powstanie szeregu inwestycji służących turystyce. Istniejące tu od początku XVII wieku budy pasterskie nie mogły już sprostać obsłudze przybywających gości, dlatego w 1869 roku w pobliżu kościółka Wang zbudowano 23-pokojowy hotel, po którym wzniesiono kolejne obiekty (Hotel Germania i Villa Austria – późniejszy Waldschloss, obecnie Leśny Zamek (1890); Sanssouci – obecnie nieczynna Urocza; Franzenshöh – obecny DW Architekton). W 1867 roku wytyczono 3-metrowej szerokości drogę z Karpacza, którą w 1900 przedłużono w kierunku Sosnówki i Borowic. W 1909 powstał tor bobslejowy, a w 1912 skocznia narciarska. Projektowane przedłużenie istniejącej linii kolejowej Riesengebirgsbahn z Mysłakowic do Karpacza przez Karpacz Górny w kierunku Równi pod Śnieżką nie zostało zrealizowane z powodu wybuchu I wojny światowej.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bierutowice
Riesengebirge. Schlingelbaude und Prinz Heinrich-Baude. Bromgold 99.
Schronisko na (Starej) Polanie – nieistniejący obiekt, który znajdował się na Starej Polanie (1067 m n.p.m.) w Karkonoszach, przy szlaku z Karpacza do schroniska „Strzecha Akademicka” (tzw. Śląskim Trakcie).
Riesengebirge. Hampelbaude mit Blick auf Prinz Heirich-Baude. Bromgold 100.
Strzecha Akademicka – schronisko PTTK znajdujące się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, na jednym ze szlaków prowadzących z Karpacza na Śnieżkę. Położone 1258 m n.p.m., pomiędzy Kotłem Małego Stawu i Białym Jarem, około 10 minut drogi od innego schroniska, Samotni.
Strzecha Akademicka (obok schroniska Pod Łabskim Szczytem) uważana jest za najstarsze schronisko w Karkonoszach.
Buda pasterska malowniczo stojąca na Polanie Złotówka, przy starym Trakcie Śląskim, służyła górskim wędrowcom już w I połowie XVII wieku. Wzmiankowany u Gryphiusa w 1645 r. Daniel Steiner (stąd nazwa budy Danielsbaude) był następcą niejakiego Tanla (Tanlabaude), który tu gospodarzył już w 1642 roku.
Pierwsi właściciele słynęli ze znakomitej nalewki na szyszkach i gry, na rogu bądź trąbie, na powitanie i pożegnanie gości.
Wraz z rozwojem ruchu turystycznego pasterska buda zmieniała swój wygląd i przeistaczała się w prawdziwe górskie schronisko. Po niejakim Samuelu buda przeszła w ręce rodziny Hamplów (1758-1863) i od ich nazwiska uzyskała nazwę Hampelbaude, do dziś znaną i używaną w języku niemieckim (oraz czeskim, jako Hamplova bouda).
Od 1696 do 1824 roku w schronisku wykładane były pamiątkowe księgi i stąd wiadomo, że we wrześniu 1790 roku w budzie Hampla nocował J.W. Goethe, który co rano podziwiał wschód słońca.
W 1896 roku w miejscu drewnianej budy wybudowano nowy, duży obiekt, który spłonął od ognia z nieszczelnego komina 1 kwietnia 1906 roku (poza przyczynami obiektywnymi do spalenia przyczyniła się też postawa straży pożarnej, traktującej pierwsze doniesienia o pożarze jako żart primaaprilisowy). Bardzo szybko, bo już 8 września tego samego roku uruchomiono po odbudowie hotel górski, rozbudowany jeszcze w 1912 roku, który w mało zmienionej postaci dotrwał do dziś.
Był niezwykle nowocześnie urządzony; miał elektryczne oświetlenie, centralne ogrzewanie, wygodnie urządzone pokoje z bieżącą wodą oraz łazienki. Służył turystom latem i zimą. Wielką atrakcją były zjazdy rogatymi saniami torem saneczkowym prowadzącym aż do Karpacza (obecnie żółty szlak turystyczny).
Po wojnie schronisko przejęło YMCA z Krakowa, potem prowadzili je studenci wyższych uczelni krakowskich (Centrala Akademickiego Zrzeszenia Sportowego) i z tego okresu pochodzi dzisiejsza nazwa schroniska. W latach 1950-1956 był tu dom wczasowy FWP. Od 1957 roku Strzecha Akademicka jest własnością Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
Za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Hampelbaude
Riesengebirge. Peterbaude mit Sturmhaube. Bromgold 105a.
Petrova bouda (Petrovka, niem. Peterbaude) – obecnie nieistniejące, czeskie schronisko górskie w rejonie Hutniczego Grzbietu w Karkonoszach. Schronisko wybudowano około roku 1790, a na obecne miejsce przeniesiono w 1811. Obecny kształt bouda uzyskała po gruntownej przebudowie z lat 1886-87. Nazwa Petrovki pochodzi od nazwiska założyciela – Jana Pittermanna. Schronisko oferowało 150 miejsc noclegowych.
Riesengebirge. Elbfall. Bromgold 123.
Wodospad Łaby – wodospad górski w Sudetach Zachodnich w zachodniej części Karkonoszy.
