Śnieżne Kotły (niem. Schneegruben, czes. Sněžné jámy) — kotły polodowcowe w Karkonoszach, w południowo-zachodniej Polsce. Śnieżne Kotły położone są w zachodniej części Karkonoszy (Śląski Grzbiet) między Wielkim Szyszakiem (1509 m n.p.m.) a Łabskim Szczytem (1471 m n.p.m.). W całości leżą w gminie Piechowice.

W obrębie Śnieżnych Kotłów oraz na ich przedpolu znajduje się kilka  wałów moren czołowych i bocznych, natomiast przestrzeń pomiędzy nimi pokryta jest głazami moreny dennej. Najwyższe osiągają około 15 m wysokości. Najniżej położone moreny czołowe występują na wysokości 860-900 m n.p.m. Największy zasięg lodowca wynosił ok. 2.000 m. Moreny są częściowo rozmyte przez wody.

W 1837 hrabia Schaffgotsch postawił nad Śnieżnymi Kotłami pierwsze w Karkonoszach schronisko turystyczne (Schneegrubenbaude) z prawdziwego zdarzenia (na Śnieżce jako schronisko służyła dawna kaplica). Po przebudowach i rozbudowie funkcjonowało do lat 60. XX wieku, a na początku następnej dekady umieszczono tam stację przekaźnikową.